Leishmania bij honden

Leishmania bij honden

Leishmania is een parasiet die van een ziek dier wordt overgedragen naar een niet ziek dier door zandvliegjes. Deze zandvliegjes zijn noodzakelijk als tussengastheer voor de parasiet. Het zandvliegje gaat bij een besmet dier bloed opzuigen. In deze rode bloedcellen zit de parasiet verscholen. Na enkele dagen in het spijsverteringskanaal van de zandvlieg gezeten te hebben wordt deze zandvlieg opnieuw besmettelijk voor gezonde dieren. 

Momenteel komen deze zandvliegjes niet voor in België en lopen de honden die in België blijven geen risico om besmet te worden. Er wordt echter vanuit gegaan dat de opwarming van de aarde zorgt voor een verdere verspreiding van deze zandvliegjes waardoor Leishmania ook bij ons in de toekomst een rol kan gaan spelen. 
Gaat je hond echter mee op vakantie dan loopt hij wel risico. Zeker aan de landen van de Middellandse Zee, maar ook Frankrijk zijn gebieden waar het risico op besmetting reëel is.  De landkaart links geeft in het rood aan waar momenteel al bewijzen zijn van overdracht van Leishmania door zandvliegen.
Het verloop van deze aandoening loopt verschillend van hond tot hond. Dit is afhankelijk van de immuniteit van de hond zelf. Soms kan de parasiet zich jarenlang verschuilen zonder dat je hond er ziek van zal worden. In deze sluimertoestand is het zeer moeilijk om de parasiet zelf op te sporen om te weten of je hond drager is of niet. Bij sommige honden kan een ziektebeeld snel tot uiting komen, andere honden vertonen pas maanden tot jaren later tekenen van de ziekte.

Symptomen

Verschillende symptomen kunnen tot uiting komen bij een hond met leishmania:

  • Lusteloosheid
  • Gewichtsverlies ondanks een goede eetlust
  • Gewrichtsproblemen, manken
  • Huidproblemen: schilfers, korstige huid, kale huid rondom ogen, letsels op de neus
  • Spontane neusbloedingen
  • Diarree
  • Koorts
  • Oogontstekingen
  • Vergrootte lymfeklieren (hals, knieholte, …)
  • Na een tijd zullen ook klachten ontstaan van lever- en nierfalen

Het bevestigen van de aandoening gebeurt door middel van PCR test waarbij men zoekt naar het DNA van de parasiet en/of een immunofluorescentietest waarbij er gezocht wordt naar antistoffen tegen deze parasiet.

Preventie

De nadruk bij deze aandoening moet voornamelijk liggen op de preventie. Ga je met je hond op vakantie naar de streken waar deze zandvliegen voorkomen, zorg dan voor een degelijke bescherming.

  • Je huisdier vanaf schemer binnen laten en het gebruik van dubbele muskietennetten in combinatie met een ventilator geeft een basisbescherming.
  • Bepaalde pipetjes die je op je hond kan aanbrengen of speciale anti-parasitaire banden geven een bescherming tegen deze zandvliegen.
  • Nieuwer is echter een vaccinatie tegen leishmania. Hou er wel rekening mee dat je bij de eerste vaccinatie ruim op tijd moet beginnen met vaccineren. Beginnen met vaccinatie doe je minimum 10-12 weken voor vertrek. Een vaccin beschermt je hond gedurende een jaar, waarbij dit vaccin jaarlijks herhaald wordt om bescherming te blijven bieden.

Behandeling

Een hond die alsnog besmet wordt, wordt best zo snel mogelijk behandeld. Behandeling bestaat meestal uit een combinatie van pillen en inspuitingen. De meeste honden moeten de pillen levenslang nemen en heropflakkeringen kunnen altijd voorkomen.